Gljiva muhara

Gljiva - Muhara

GLJIVA MUHARA

latinski naziv - Amanita muscaria

Šešir: 5-15 cm, jarkocrvene do narandžaste boje, s bijelim ravnomjerno raspoređenim piramidastim pahuljicama koje su u stvari ostaci ovoja, a koje se lako mogu obrisati, a po jačoj kiši se i speru. Kod mladog primjerka oblik je loptast, potom ispupčen i najzad raširen. Kožica šešira je sjajna i može da se oguli, rub stare gljive je izbrazdan.

Listići: Bijeli, meki, trbušasti, zbijeni, slobodni. 

Drška: Bijela, valjkastog oblika, s nešto pahuljastim ljuspica, s loptastom do jajastom bijelom bulbom oivičenom s više prstenova koji su zapravo ostaci ovoja. Prsten u obliku manžetne je velik, bijel, viseći, na rubu bijel ili žućkasto nazubljen.

Meso: Bijelo, a pod kožicom šešira žuto.

Spore: 9-11/6-9 µm, glatke, otisak bijel.

Upotrebljivost: Otrovna gljiva.

Stanište: Četinarske i lišćarske šume, ispod smreke i breze, od jula do novembra.

Napomena: U Evropi, južno od Alpa, muhara može da se pobrka sa jestivom kneginjom (A. caesarea), koja se pojavljuje u oblastima s blažom klimom, ali koja ima žute listiće, žutu dršku i rebrasto izbrazdan prsten oblika manžetne.