Veliki žbun

Gljiva - Veliki žbun

GLJIVA VELIKI ŽBUN

latinski naziv - Meripilus giganteus

Plodno tijelo: Široko 30-80 cm, s više pojedinačnih šešira raspoređenih kao rozetne, ili kao crijepovi na krovu, ili polukružno odnosno lepezasto, a koji na kratkoj dršci izbijaju iz zajedničke snažne osnove. U mladosti, šešir je žutosmeđe boje, kasnije je prljave oker do tamne crvenosmeđe boje, veluraste i zrnaste površine, koncentrično zoniran. Kod mlade jedinke rub je krem boje i zaobljen, a stari primjerak je crnkast, talasast i udubljen.

Pore: Krem do blijede oker boje, na dodir pocrne, okrugle su i relativno sitne.

Meso: Bijelo, pocrni, vlaknasto, žilavo, u starosti gotovo kožasto. Izrazito je aromatičnog mirisa, dok mu je ukus kiselast.

Spore: 5,5-6,5/4,5-5,5 µm, glatke, otisak bijel.

Upotreba: Nije jestiva gljiva.

Stanište: Kao saprofit često raste na panjevima bukve i drugih lišćara, rjeđe na jelovini, a kao i parazit pri osnovi živog drveća na samom tlu. Pojavljuje se od avgusta do oktobra.

Napomena: Ovoj gljivi vrlo je sličan planinski rupičar (Bondarzewia mesenterica) koji je ljutog ukusa i takođe pocrni. Uski lepezasti šeširi karakteristični su i za zec gljivu (Grifolia frondosa).